Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Καταγγέλλω.......... τα χάλια τους.....










Προς το υπουργείο υγείας και όλους τους  αρμόδιους

Την Παρασκευή 24 Μαιου 2013 παρατηρήθηκε έλλειψη στα φαρμακεία του φαρμάκου URSOFALK (URSODEOXYCHOLIC ACID.

Η σημερινή  τιμή του φαρμάκου είναι 13,42  το κουτί και η συμμετοχή των ασθενών 25%.
Συνήθως ο κάθε ασθενής χρειάζεται 4 κουτιά τον μήνα.
Δικαιούχος και υπευθ.κυκλοφορίας είναι η εταιρεία Galenika α.ε.
Το φάρμακο αυτό είναι το μοναδικό για την επιβίωση των ασθενών με πρωτοπαθή χολική κίρρωση.
Η ασθένεια είναι σπάνια (1-5/10.000) αυτοάνοση και βλάπτει συνήθως τις γυναίκες.
Παρακαλούμε να μεριμνήσετε για την καλή διανομή του φαρμάκου στα φαρμακεία ώστε να μην έχουμε και αυτή την αγωνία ,και να μεριμνήσετε ώστε να αποκατασταθούν τα ποσοστά αναπηρίας,  της ασθενείας μας που με τον νέο ΚΕΒΑ κατακρημνίστηκαν.
Από την ομάδα αλληλεγγύης για την πρωτοπαθή χολική κίρρωση...


Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Ο γάμος σχόλασε,και !!



Χθες το απογευματάκι είχα την χαρά να παρευρεθώ σε ένα γάμο,μικτός γάμος, ένας από αυτούς που εδώ στο νησί είναι συχνό φαινόμενο.
Ο γαμπρός καθολικός, η νύφη ορθόδοξη, ετσι έπρεπε να γίνουν δυο τελετές, σε καθολική και ορθόδοξη εκκλησία.
Οι τελείες ήταν υπέροχες όπως συμβαίνει πάντα τέτοιες στιγμές,η νύφη κούκλα και το κάλεσμα  φόρεσε το καλύτερο χαμόγελο, διώχνοντας μακριά για λίγο τα τόσα προβλήματα των ημερών ..



Είδα κόσμο που είχα να συναντήσω χρονια,θες ότι δεν συμπίπτουν οι ώρες , οι δρόμοι,τα ενδιαφέροντά μας, χαθήκαμε με πολλούς, βρεθήκαμε με άλλους ..
Είδα βλέμματα όλων των κατηγοριών, ξέρεις τώρα τι γινετε σε τέτοιες εκδηλώσεις,βλέμματα χαράς, ξινίλας, θαυμασμού,αδιαφορίας,ζήλιας,κακίας,χαμόγελα απο καρδιάς, χαμόγελα μασημένα..
Υποκρισία ντυμένη με  τουαλέτα, κουστούμι ,και εγώ βαρέθηκα, κουράστηκα να χαμογελάω στην κάθε λογής άνοστη  ατάκα ,περιμενα πως και πως να λήξει  ο γάμος.
Η ουσία είναι οτι ανυπομονούσα να τρέξω σπίτι μου, να πετάξω από πάνω μου την τουαλέτα και τις 10ποντες γόβες, να βάλω το άνετο μπλουζοσορτασκι μου,να πιάσω πρόχειρα τα μαλλιά με το κλαμερ και να κάτσω μπροστά στο λαπ τοπ μου..
Η παρέα μου διασκέδαζε ακούγοντας μουσική και σχολιάζοντας στο τσατ του ιντερνετικου ραδίου,και εγω σαν ναρκομανής ήθελα να τρέξω εκεί μαζί τους ..


 

Κέρδισε όμως η άλλη μέσα μου που απελπισμένα μου φώναζε " θέλω να βγω δεν θα σου στοιχίσω πολύ, ένα ταβερνάκι, απλά λιτά με όμορφη ζεστή παρέα".
Έτσι είπα να αποχωριστώ τους διαδικτυακούς φίλους μου και να περάσω ενα βραδάκι παρέα με αυτήν που άλλοτε με ξεσηκώνει,με ταρακουνάει, μου τα χώνει κάνοντάς με να δακρύζω ,με προβληματίζει....
Και ναι με προβλημάτισε....



Η σκέψη μου τσάκωσε τον εαυτό μου, να μπαίνει από την κλειδαρότρυπα στο σπίτι του, της (απέναντι), μας είδα, άνθρωποι μόνοι πάνω σε ένα pc να διασκεδάζουμε ακούγοντας τραγούδια και σχολιάζοντας ότι και όπως ήθελε ο καθένας...
Αυτό που με προβλημάτισε είναι η μοναξιά που υπάρχει γύρω μας, και η δίψα για επικοινωνία,θες το ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα,τα διαφορετικά ενδιαφέροντα του ζευγαριού στην προκειμένη η μπαλα,η εμπιστοσύνη στον συνάνθρωπο!!
Η ουσία είναι ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι(φυλακισμένοι),αναγκαστικά λόγω έλλειψης χρημάτων σε ένα σπίτι που η απασχόλησή τους είναι μόνο το net..




Αναρωτιέμαι, γιατί να μην μιλάω στον γείτονα, να πω μια καλημέρα, ενώ μέσα από το net πίσω από ένα ψεύτικο avatar να βγάζω τον πραγματικό εαυτό μου, η τον πλασματικό (υπάρχουν και αυτοί,)και καλά εγώ, πες έζησα κάπως, (οικογένεια παιδιά)....
Όμως χιλιάδες νέα παιδιά περνούν ώρες ατελείωτες πίσω από μια ψυχρή οθόνη ενός pc επικοινωνούν είτε από msn chat face book ...γιατί;
Ξέρω εθισμός, δεν μου αρέσει αλλά ναι το λέω είμαι εθισμένη, και το παράδειγμα στον εαυτό μου είναι ότι πηγαίνοντας για την επέμβαση 2 ημερών υπόθεση δεν ήθελα να αποχωριστώ το lap top μου...
Ότι δεν ανησύχησα αν θα πάνε όλα καλά με την εγχείρηση,ενώ ο προβληματισμός μου ήταν αν θα πιάνει σήμα καμπάνα,η μπανάνα, το ασύρματο φλασάκι...
Βρε που πάμε!! που πάμε..




Δεν ξέρω αν αυτού του είδους η επικοινωνία,μας οδηγεί σε μια παράξενη απομόνωση.
Η ανθρώπινη επαφή νομίζω είναι πιο σημαντική ώστε να μην γινόμαστε φυγάδες και αδιάφοροι στα καθημερινά προβλήματα και θέλω μας.
Ωραία η εξέλιξη,αλλά ο άνθρωπος;; η ζωή είναι εκεί έξω, το ότι κάποτε το παρακάναμε δεν πάει να πει ότι τώρα πρέπει να λουφάξουμε στο καβούκι μας.
Το οτι μας ευνουχίζουν κάθε μέρα, στερώντας τα όνειρα και κόβοντας τα φτερά από την νεολαία μας δεν πάει να πει οτι πρέπει να πέσουμε αμαχητί,και πόσο ακομα θα έχουμε και ιντερνετ; μου λέτε;


Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Σουβλάκι μωράκι!!




Τι μου ήρθε τώρα!!
Ένα περιστατικό που με σόκαρε σα μωρομάνα και που θα το θυμάμαι πάντα!! και όχι μόνο εγώ..

22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, σημαδιακή μέρα με χιόνια και ένα ναυάγιο θυμάμαι.Μετά από ταλαιπωρία 6 ωρών ήρθε η μικρή (πρώτη κόρη) στον (όμορφο)κόσμο μας..
Η Φούλη κουρέλι ταλαιπωρημένη με το μωρό πακέτο αγκαλιά ο δε πατέρας χεσμένος (από τότε)!!!




Εδώ πουλάκι μου δεν είναι σαν τα μαιευτήρια τής ΑΘΗΝΑΣ που είναι χώρια τα μωρά από τη λεχώνα!! Εδώ για να πας να γεννήσεις κουβαλάς 2 βαλίτσες, η μια είναι τα σχετικά για το παιδί γκαζάκι,μπρικάκι,λεκανιτσα να το πλύνεις, θερμός,σεντονόπανα,μωρομάντηλα,πάνες,ροφήματα, αλλαξιές, γάζες, είναι αυτά που θυμάμαι!!

Αφού καταχαρήκαμε την φιλοξενία 4μερων στο νοσοκομείο φτάνουμε  επιτέλους στο σπίτι!!! τι κάνουμε τώρα?
Και να η φουλη σε μικρή ηλικία μόνη αγκαλιά με ένα μωρό!!!
Και πέσαν οι παλιές καραβανες να δείχνουν πως ένα μωρό το μεταμορφώνεις σε φραντζολάκι να το πω!! "το μωρό πρέπει να φασκιωθεί,θα το τυλίγεις σα λαζαράκι σφιχτά  ετσι κάναν οι παλιές"....


οκ το κατάλαβα μπορούσα να κάνω και αλλιώς!! δεν θα ήταν 1 μηνου το μωρό και πιάνω η καλή σου να το αλλάξω, ρουτίνα πια το φάσκιωμα, τυλίγω το μωρό με τη πανα, όλα καλά σφιχτά σφιχτά, περνάω στο τελευταίο στάδιο αυτό της παραμάνας,ασφαλείας φυσικά να μην ανοίξει και έχουμε άλλα!!!
Περνάω την παραμάνα στη πανα κοντά στο μπουτάκι, σταματάω λίγο κόβω αντίδραση μπάς και!!!
Ωραία λέω! ξεπερνάω την παραμάνα και ετοιμάζομαι να την κλείσω ...
και ωωωωωωω η ασαράντιστη τσιρίδα μου πήρε τα αυτιά!!!!
Να μην πω τι έγινε !!! ναι, ναι, σουβλάκι το μπουτάκι του μωρού!!
Πάντως την παραμάνα δεν την έκλεισα.... να τα λέμε αυτά.....

Κάτσε!!    τώρα που το σκέφτομαι έφαγα φλασιά!!
Αμ ετσι βρε εξηγείτε η συμπάθεια της συγκεκριμένης κόρης στα τατουάζ και τα πιρσινκ!!

Πέρασαν τα χρονια και αυτό που ζω τώρα δεν μπορουσα ποτέ να το φανταστώ,πάει ένας χρόνος
που η άλλη κόρη  (οχι το σουβλάκι, η μικρή) μας χάρισε το πλασματάκι που τρελαμένη και μόνη περίμενα με τις ώρες να έρθει...
Πάει ένας χρόνος  που την έπιασα στην αγκαλιά μου, η δεύτερη αγκαλιά μετά τη μάνα της,ένας χρόνος που κάθε μέρα την μεταμορφώνει, και εμάς μας τρελαίνει......
Ναι η μικρή μας Κάλια στις 12 Μαιου γίνεται ενός έτους......


Ακούμε : ραδιολερα, γιατι αν και γαγια δεν ξεχνω τι είμαι........

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Προσδοκώ....










Οι άγγελοι την ονομάζουν "επουράνια χαρά",
οι διάβολοι "μαρτύριο της κόλασης",
οι άνθρωποι τη λένε "αγάπη". Χάινριχ Χάινε





ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Στα θέλω μας...
Στα όνειρά μας....
Στις ελπίδες των παιδιών μας.....
Καλή ανάσταση,με υγειά, αγάπη, έρωτα, καλή διάθεση.....





Μόνο μία ευτυχία υπάρχει στη ζωή, ν'αγαπάς και ν'αγαπιέσαι. George Sand


Χρόνια πολλά, με τσουγκρίσματα σε ροκ διαθέσεις









 Ακούμε: Radiolera