Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Δότης η θύμα ;







Ήταν καλοκαίρι του 2011, όταν περνώντας μια  βασανιστική περίοδο υγείας και ανασφάλειας άρχισα σοβαρά να σκέφτομαι να γίνω δωρητής ιστών και οργάνων, με σκοπό να βοηθήσω ορισμένους συνανθρώπους  μετά το θάνατό μου, από τη στιγμή που θα είχαν ανάγκη κάποιο από τα (άχρηστα πλέον για εμένα) όργανα.

Έτσι υπερήφανη  "κοιμόμουν"  ήσυχη πως αν το πραγματοποιούσα θα έκανα το καθήκον μου σαν άνθρωπος..
Στο βάθος του μυαλού μου δεν έπαυε να στριφογυρίζει ένα γεγονός  ενός κοντινού μου ανθρώπου.
Το παλικάρι χτύπησε θανάσιμα  σε τροχαίο και μετά απο αρκετές μέρες αγώνα σε νοσοκομείο των Αθηνών κατέληξε..
Η χαροκαμένη μάνα, υποστήριζε και ακομα υποστηρίζει (όσο και αν έχει αποδυναμωθεί η ένταση της φωνής της μετά απο 28 σχεδον χρονια),οτι παρέλαβε το άψυχο σώμα του παιδιού της άδειο...
(δεν ήταν δωρητής ).

Ακολούθησαν  κάποιες συζητήσεις με γιατρούς φιλικά μου πρόσωπα , σχετικά με ορισμένα "ύποπτα περιστατικά" που συνέβησαν στην Ελλάδα και σε άτομα που ήταν δωρητές ιστών και οργάνων, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους σε διάφορα νοσοκομεία.
Με λίγα λόγια άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια , μερικοί που θελουν να λέγονται γιατροί το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι  να φτιάξουν  αποθήκες ανταλλακτικών γεμίζοντας τις τσέπες τους;

 Τα κράτησα όλα αυτά σε κάποια άκρη του μυαλού μου,δίνοντας μου παράλληλα  τα ερεθίσματα εκείνα έτσι ώστε να αρχίζω να προβληματίζομαι, ο άγγελος μέσα μου έλεγε καν το ,ο δε διάβολος χασκογελούσε .
Θεώρησα  πως θα ήταν αναγκαίο για το θέμα  να ακούσω και την άποψη ενός καθηγητή γιατρού μου.
Ξεκινώντας τη συζήτηση τον ρώτησα εάν ο δότης είναι ζωντανός κατά τη διάρκεια της αφαίρεσης των οργάνων του, καθώς και με ποιο τρόπο γίνεται η όλη διαδικασία .

Η απάντησή του : "Για να έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τα όργανα ενός δότη, πρέπει οπωσδήποτε να του τα αφαιρέσουμε ενώ αυτός είναι ακόμα ζωντανός, Και για να είμαστε απόλυτα σίγουροι πως δεν πρόκειται να ξυπνήσει, ο αναισθησιολόγος τον υποβάλλει σε ολική νάρκωση, με σκοπό να διασφαλιστεί έτσι η ομαλή εξέλιξη της επέμβασης".
 ήταν ειλικρινέστατη και  διαφωτιστική δε λέω μα άρχισα να τσιτώνω και να θέλω να βγω από τα ρούχα μου

Ακούγοντας το διαβολάκι μέσα μου να χαχανίζει και βράζοντας στο ζουμί μου τον ρώτησα.
Γιατί να τον υποβάλετε σε ολική νάρκωση, υπάρχει περίπτωση ένας τέτοιος ασθενής  κλινικά νεκρός να ξυπνήσει ;
Η απάντηση:"Για να τον υποβάλλουμε σε ολική νάρκωση ασφαλώς και υπάρχουν πιθανότητες να ξυπνήσει, η ιατρική ανθρώπους που σήμερα τους θεωρεί κλινικά ή εγκεφαλικά "νεκρούς", σε λίγα χρόνια μπορεί να τους δίνει ελπίδες επαναφοράς , γενικότερα η επιστήμη, λόγω της εξέλιξης είναι συχνά υποχρεωμένη να αναθεωρεί τις απόψεις της".
Με έστειλε αδιάβαστη και φυσικά αναθεώρησα τις απόψεις μου και εγώ....