Ο άντρας και το βρακί του..

"Οι άντρες θέλουν από τις γυναίκες το ίδιο πράγμα που ζητάνε από το εσώρουχο τους: λίγη υποστήριξη, ζεστασιά, άνεση, ελευθερία".... Jerry Seinfeld,  Αμερικανός κωμικός. 

Δεν μένει παρά να βρούμε τι σχέδιο εσωρούχων φοράει...

Στρινκ : άνεση ,ζεστασιά και ελευθερία δεν υπάρχουν οπότε ξέχασε το, τι να την κάνεις μόνο την υποστήριξη! και αν σου κρυώσει; απόφυγε το
Μποξεράκι: πολύ άνεση και ελευθερία.. σκεφτείτε πριν γίνετε το εσώρουχό του...
Σλιπάκι το κλασικό: τα έχει όλα και συμφέρει,άνεση,υποστήριξη,ζεστασιά,ελευθερία, πιστεύουν ότι αυτή είναι η ιδανική η γυναίκα για κάθε άντρα
Κάτι σε σκελέα δεν έχει; θα το προτιμούσα με λαστιχάκι στον αστράγαλο, ετσι να μην φεύγει η ζεστασιά ,η άνεση, και η ελευθερία,όσο για την υποστήριξη,εεε, κάτι θα σκεφτώ..

 

Όπως βλέπετε ο άντρας της φώτο έχει όμορφη γυναίκα,με άλλα λόγια είναι δεσμευμένος, οπότε μακριά...

Εδώ η εικόνα μου λέει ότι ο κύριος είναι ελεύθερος και ωραίος,πριν αποφασίσεις να γίνεις το εσώρουχό του, πάρε με τρόπο τις πληροφορίες σου στο τι του αρεσει,μην πέσεις σε κάνα στρινκ, και πραγματικά δεν θα'θελες..

Καλό μήνα αύριο,λιγότερο από 2 μήνες μας έμειναν κατά τα λεγόμενα των Μασάοι να γίνουμε όλοι πιπέρι,εμείς δεν μασάμε, παρ ολα τα σκατά που μας σερβίρουν, και χαμογελάμε... 282 αναρτήσεις 281 αναγνώστες ,τώρα ρε θα γίνουμε στάχτη και μπούρμπερη!!! Ακούμε:Pavarotti & James Brown - It's a man's world

Απουσίες αναντικατάστατες...

Ξεσκονίζοντας το  blog μου από αράχνες σκόνη,θυμάμαι διαβάζω και,κλαίω γελάω με αυτά που κατά καιρούς εχω γράψει εδώ μέσα.
Μου λείπει πολύ  αυτή η πλευρά μου,χάθηκε το χιουμορ και όχι μόνο το δικό μου, απ'ότι βλεπω με λύπη γύρω μου λίγοι έχουν την διάθεση να γράφουν ετσι, οι πιο πολλοί έχουν κατεβάσει ρολά στα  blogs τους.
Θα θελα να μάθω νέα από μερικά αγαπημένα blogs  που το χιουμορ και η διάθεση των ιδιοκτητών ανέβαζαν την διάθεση μας, να αναφέρω μερικά από αυτά,και εύχομαι να κανουν δυναμικό καμ μπακ

http://theiadonna.blogspot.gr/,οι καλύτερες "συνταγές",μετά από αυτό η κουζίνα δεν έχει πια  την ίδια γεύση,άνοστα τα φαγητά,  που είσαι ρε θεία χάθηκες; ήρθα και στην πόλη σου και δεν κατάφερα να μάθω νέα σου, ούτε να σε δω!

 http://mane-tarious.blogspot.gr/το γλυκό μανιταράκι μανούλα τώρα και ίσως να μην έχει χρόνο για blogκινκ, κοριτσάρα μου γύρνα έστω για λίγο, σου εχω μια σοκολατόπιτα χάρμα..

http://nefelokokkugias.blogspot.gr/ εγραψε πριν 4 μήνες "το παρόν blog  δεν κατεδαφίζετε ,αλλά μιας και έκανε τον κύκλο του ξαποσταίνει"δεν ξεκουράστηκες ακόμα  καρδιά μου;

 http://gamaeikaidernei.blogspot.gr/που είσαι τσολιά μου; λείπεις στο αναγνωστικό σου κοινό,μετά από 9 μήνες απουσίας  με παραπέμπει η τελευταία φωτο σου σε τρελές φαντασιώσεις, τι έγινε; και εγκυμοσύνη να ήταν θα ακούγαμε τα ουα ....

http://gnostosagnostos.blogspot.gr/ εδώ η ομορφιά θα διαιωνίσει το είδος της,αν και προπονείσαι για πατερούλης ,άλλη εγκυμονεί γναγν μου δεν κάνεις εσύ σύλληψη..

http://lola-on-fire.blogspot.gr/κάποιος βρέθηκε να βγάλει αυτό το κορίτσι από τη φωτιά,μα δεν κάνουν ετσι κουκλίτσα, και άλλοι ερωτεύθηκαν !!

Δεν αντέχω άλλη μίρλα βρε παιδιά, όλοι έχουμε ανάγκη από  χαμόγελο,τα σκατά που μας ρίχνουν κάθε μέρα δεν έχουν τέλος,ας είναι καλά η ραδιοφωνική παρεούλα που μας κρατά συντροφιά,και εσύ βρεγμένε μου ποδηλάτη που κρατάς ακομα ...... http://deliriumtremens-tremens.blogspot.gr/

Η ζωή θέλει χαμόγελα και χιουμορ και ας τα παρεξηγούν πολλοί ....

Ο αστείος άνθρωπος γενικώς περιφρονείται, τουλάχιστον δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν σημαντικά, δεν εμπνέει πολλήν  πεποίθησιν. Γι’ αυτό κ’ εγώ καταγίνομαι στους πολλούς να παρουσιάζω σοβαρήν όψι. Ηύρα πως μεγάλως μέ διευκολύνει τές υποθέσεις μου. Εσωτερικώς γελώ και αστειεύομαι πολύ.

(κείμενο τού Kαβάφη από τά “εις εαυτόν”: αυτά που έγραφε για τoν ίδιο δηλαδή, και ανακαλύφτηκαν πολύ μετά τόν θάνατό του)

Στο mix pod ακούμε:"Aerosmith - What Could Have Been Love"

Βαλσαμωμένη.... Δρακότρυπα

Ένα όμορφο τόπο θα σας δείξω σήμερα,πίσω από αυτή την πανέμορφη πόρτα θα ζήσουμε ένα παραμυθένιο μέρος,εδώ δεν θα βρούμε το κοντοπούτανο με τα κόκκινα, όχι αυτό είναι σε άλλη ιστορία των παιδικών μας χρόνων. Μην βιάζεσαι, αν νομίζεις ότι θα αναφερθώ στην άλλη τσουλίτσα που ξεμοναχιάστηκε σε μια καλύβα στο δάσος παρέα με 7 αρσενικά!!και εδώ λάθος κάνεις,(ποια η διαφορά αν ήταν νάνοι)! εεε;; οχι,εχω αρχές δεν θα συνεχίσω!! Το δικό μου Παραμύθι έχει και καλά και κακά,ακολούθα να στα δείξω .

 Λίγο έξω από το Μουζάκι και στην περιοχή Βατσουνιά Δρακότρυπας βρίσκεται ένας υπέροχος πραγματικά χώρος.
Σε ένα απόλυτα φυσικό περιβάλλον όπου άγρια ζώα (ελάφια σκιουράκια,παγόνια πόνι,κουνέλια κ.α.)αναζητούν καταφύγιο,βρίσκεται το ΚΕΡΑΜΑΡΙΟ
Με οκτώ όμορφες κατοικίες,και την ομώνυμη ταβέρνα.
Δεν είναι υπερβολή να πω ότι βλέποντας από το παράθυρο του δωματίου, και σε απόσταση αναπνοής θα συναντήσεις ελάφια ,πόνι κλπ ζώα...
Αυτό που είναι επίσης φανταστικό είναι η πανέμορφη ταβέρνα, η πόρτα της οποίας είναι ένας μεγάλος κορμός πλάτανου,όλη η διακόσμηση είναι από φυσικούς κορμούς δέντρων..
Μέσα στην αίθουσα δεσπόζει ένας θεόρατος πλάτανος που πλαισιώνει τον χώρο,πιο κει και σε διάφορα σημεία υπάρχουν διάφορα βαλσαμωμένα ζώα (αυτό τολμώ να πω δεν μου άρεσε και είναι για μένα το κακό του παραμυθιού),αλλά δεν θα μπορούσα να μην το αναφέρω..
Απολαμβάνοντας το όμορφο μενού που αποτελείτε από παραδοσιακές γεύσεις, διάφορες ντόπιες πίτες,κρεατικά,και νοστιμότατα ορεκτικά...
Είμαστε  μιση μέρα και είμαι ενθουσιασμένη από τα τοπία,(λίμνη Πλαστήρα, φράγμα) το πράσινο,και τις ομορφιές του τόπου ,και ακομα δεν έχουμε δει σχεδόν τίποτα!!!!!


τα υπέροχα ελαφάκια, κόβουν βόλτες δίπλα μας...


όλο το μαγαζί στηρίζεται σε κορμούς από πλατάνια...


μια αρκουδίτσα ας ελπίσουμε ότι πέθανε από φυσικά αίτια......


το αγριογούρουνο.........


ελάφι


δείτε αυτό το δέντρο ,δεν το αγκαλιάζουν 3 άτομα



Αυτή η δέντρο πόρτα είναι όλα τα λεφτά , να την δείτε από κοντά είναι απίστευτη!!!!!




ΥΓ πήγαμε στο Μουζάκι μα μια ατυχία δεν μας άφησε να ξανάπαμε σε αυτό το μαγαζί,η φωτο είναι από την επίσκεψή μας πριν 2 χρονια,ελπίζω να είναι το ίδιο όμορφη η ταβέρνα σε σχέση με τη θέα και τα φαγητά,όπως ελπίζω να έχουν βγάλει από την "διακόσμηση" αυτά τα άτυχα βαλσαμωμένα ζώα...

ΥΓ να δω ποιος θα με βοηθήσει να αλλάξω το μπακ ραουντ που δεν εχω  συνερ(γάτη), και ο μπλοκερ τα έκανε μουτι με τις αλλαγές του..

Ακούμε:Scorpions - Believe in Love

Δεν ήξερες !! ας ρώταγες...

Στην προηγούμενη ανάρτηση γκρίνιαζα για τα διόδια και με το δίκιο μου θα έλεγα, πολλά τα λεφτά φίλε μου, και πολλά τα διόδια..
Συνεχίζω θέλοντας να  πω  την εμπειρία μου, καθώς δεν γνώριζα και ίσως πολλοί από σας..
Έχεις δει τις τεράστιες ταμπέλες κατά μήκος την εθνικής οδού με το τηλ 1866; έχεις δει τα πορτοκαλιά βανάκια που κόβουν βόλτες στην εθνική;τα ψηλόλιγνα κίτρινα τηλέφωνα;όλα τα έβλεπα μα δεν ήξερα...

Αποφασίσαμε με τον "ραλίστα" μου να πάμε στο Μουζάκι,λίγο έξω από την Καρδίτσα,θάλαμε να
πάμε σε ένα πολύ ωραίο μαγαζί που είχαμε ξαναπάει το 2009 ,φυσικά σαν λαρτζ τύποι δεν μας ένοιαζε το κόστος της βενζίνης,ούτε τα 200 χιλιόμετρα, καθώς θα πηγαίναμε τσακ μπαμ και θα επιστρέφαμε αυθημερόν  στη βάση μας..
Φορτώσαμε γκάζια και καταπίνοντας τα χιλιόμετρα σαν νερό φτάσαμε στον προορισμό μας..

Πήγαμε στο Κεραμαριό, "σχετικό φωτοποστ που θα πάθεις θα σου εχω την επόμενη φορά",φάγαμε του σκασμού, και πήραμε το δρόμο,το μεγαλο δρόμο της επιστροφής με το κοτερ να αγκομαχά,αν σου πω για 180-200 λίγα θα πω, και θα αρχίσεις να σταυροκοπιέσαι.....

Φτάνοντας στην έξοδο της εθνικής Κατερίνη -Θεσσαλονίκη για Μακρυ γιαλό συνειδητοποιεί  ο ραλίστας μου ότι το τιμόνι βάρυνε ,όπα λέει λάστιχο έχουμε και επιτόπου σταματάμε δεξιά...

Τον ακούω  αγχωμένο να βρίζει λες και ήμασταν σε έρημο δρόμο ,νύχτα,  με αρκούδες και τσακάλια, χωρίς τηλ, την εποχη του Νεάντερταλ..... την καταστροφή έφερε, και εγώ να μην τολμάω να μιλήσω..
Ο μόνος που ξέραμε και θα μπορούσε να βοηθήσει ήταν ο ξενοδόχος,εκανα το σχετικό τηλ..
Αυτός με τη σειρά του πήρε την αστυνομία, που στο καπάκι με πήρε τηλ...
Αφού με ρώτησαν την κατάστασή μας, αν χτυπήσαμε και που βρισκόμαστε,  μας συμβούλεψαν να πάρουμε το 1866
Η τηλεφωνήτρια ευγενέστατη να πω, μας ρώτησε σε ποιο σημείο ακριβώς βρισκόμαστε και μας καθησύχασε ότι σε λίγα λεπτά θα ερχόταν η οδική βοήθεια ,σε λίγα λεπτά είπε γιατί ήδη ήταν σε τροχαίο την ίδια ώρα...

Φύσαγα,ξεφύσαγα,ένα άγχος το είχα εγώ τώρα, γιατί δεν είχα μαζί το λογαριασμό της Ελβετίας, σκέφτηκα "την κάτσαμε τη βάρκα εδώ θα μας στραγγίξουν",όταν μόνο για να διασχίσουμε το δρόμο Αθήνα-Κατερίνη πληρώσαμε με τη μηχανή 14,60,χώρια τα ενδιάμεσα πήγαινε έλα..
Και μην νομίζεις, μας είχαν και στο άχτι βλέποντας μας από τα μόνιτορ όλες αυτές τις μέρες,λάκο στο δρόμο καναμε από τα σουλτα φερτα ,ετσι θα μας άφηναν!!

Πέρασαν 10 λεπτά και φτάνει στο τόπο που ήμασταν ένα βαν,ανεβάζει το φωτεινό σηματοδότη που έχει στην οροφή,βγαίνει το παλικάρι και σπέρνει το δρόμο με προστατευτικούς κώνους,αφού φρόντισε για την ασφάλεια μας, και των υπολοίπων οδηγών που περνούσαν, μας παρείχε την πολυπόθητη βοήθεια..
Τι χρωστάμε ρώτησα ευγενικά  τον υπάλληλο,"τίποτα μου απαντά, είναι υποχρέωσή μας να φροντίσουμε εσάς και όλους τους πολίτες που διασχίζουν την εθνική οδό, πληρώνουν δεν πληρώνουν για την ασφαλή διαδρομή σας"

Μπράβο  στο Κέντρο Διαχείρισης του Αυτοκινητοδρόμου Αιγαίου πάτα το λινκ.
Τώρα τι σημασία έχει αν σε ένα σοβαρό τροχαίο, αυτοί οι άνθρωποι δίνοντας σου τις πρώτες βοήθειες και αφου σε προσκομίσουν σε ένα νοσοκομείο πεθάνεις εκεί!!
 Ενώ όλα καταρρέουν,αφού  συγχωνεύονται και σωρηδόν κλείνουν,που δεν έχουν ούτε τα υλικά πρώτης ανάγκης,βαμβάκι γάζες κλπ,έχει σημασία!!!!
Ψιλά γράμματα.....αρε τζάμπο που σας χρειάζεται.....

ΥΓ Έχουμε κάνει 15-20 ταξίδια σε, Κρήτη,Θεσσαλονίκη,Πρέβεζα,Μυτιλήνη,Γιάννενα ,κλπ μας έχουν συμβεί 4 φορές μικροβλάβες στη μηχανή,με σπάσιμο αμπραγιάζ,γκαζιού,λάστιχο το συγκεκριμένο, παράπονο το εχω που πάντα μας τυχαίνει  Σάββατο ,με αποτέλεσμα εμάς που γυρνοβολάμε όλη μέρα να μας καθηλώνει στον τόπο διανυκτέρευσης...
Είμαστε και τυχεροί γιατί θα μπορούσαν τα συμβάντα να έχουν άλλη εξέλιξη,ειδικά το τελευταίο..

 ΥΓ Κατά μήκος των δρόμων έβλεπα  την ταμπέλα με το νούμερο 1866 μα ποτέ δεν έδωσα σημασία,και καλά εμείς δεν ξέραμε μαθημένοι στους δρόμους καρμανιόλες του Νησιού, πιστεύω ότι πολλοί ακομα δεν ξέρουν τα δικαιώματά τους διασχίζοντας Εθνικές οδούς...

Το χαμένο κορμί των διοδίων !!

 



Αφού πέρασε ένα δύσκολο μα και ευχάριστο ανοιξοκατακαλόκαιρο με γέννα και αρραβώνα, αφού ταχτοποιήσαμε τις οικογενειακές υποχρεώσεις είπαμε να κοιτάξουμε και λίγο τους εαυτούς μας εγώ και ο σύζυγος.
Ένα ταξίδι που είχε προγραμματιστεί και δεν έλεγε να γίνει, μιας και τα γεγονότα των κορών, μας ήθελαν μπάστακες, είπαμε επιτέλους να το κάνουμε..
Ξεκινήσαμε Κυριακή 4΄30 το βραδάκι από το νησί με καράβι,φτάσαμε στον Πειραιά 8΄30 το πρωί της Δευτέρας, οπότε φορτώσαμε γκάζια για Κατερίνη..
Τα χιλιόμετρα πολλά,τα διόδια ακόμα πιο πολλά, 9 μέτρησα μέχρι να καταλήξουμε στον πολυπόθητο προορισμό μας.. Ευτυχώς ο καιρός σύμμαχος,και οι άγγελοι να μας προστατεύουν μιας και τα 200αρια (και λίγα λέω) στο κοτερ χόρευαν τρελά,και όχι από μόνα τους, κάποιος φρόντιζε βλέποντας απέραντους δρόμους να τα τσιμπά.
Τα διόδια 9 όπως είπα πάρα πάνω,τα νεύρα τσατάλια,βαρέθηκα να ανοίγω πορτοφόλι.. Κάπου εκεί σε ένα διόδιο χάσαμε το 50αευρο,λίγο πριν φτάσουμε και μην έχοντας ψιλά, ανοίγω το πορτοφόλι που στην θήκη των ψιλών είχα βάλει πρόχειρα ένα 50ευρο να μην το ψάχνω τελευταία ώρα,κάπου η ταχύτητα ,κάπου το αεράκι!!! Το χάσαμε το κορμί πατριώτη έγινε καπνός, μπουχός, αιωνία του η μνήμη,τι κάνω τώρα!! που πίσω γινόταν χαμός ,να πάμε αντίθετα, θα μας σκότωναν,έτσι το έκλαψα με μαύρο δάκρυ.. Θέλω να πιστεύω οτι κόλλησε στο παρμπρίζ κανενός φουκαρά,μα τώρα που το σκέφτομαι και αυτός με την Μερτσέντες τώρα φουκαριάρης είναι μάτια μου...

Κάπου εκεί στα Τέμπη σκίστηκε το φυλλοκάρδι μου,από την μια οι φίλαθλοι,από την άλλη οι μαθητές,αν και έχω ξαναπεράσει η αίσθηση είναι πάντα η ίδια,το δράμα σε όλο του το μεγαλείο!!

Κατά  τις 2 το μεσημέρι φτάσαμε στον προορισμό μας...

Περισσότερα την επόμενη με Θεσσαλονίκη,Βέροια,Νάουσα,Λεπτοκαρυά,Λιτόχωρο..
 Φωτο μπόνους από τον φωτογράφο μου,κάπου εκεί περιμένω και ένα Καράβι


....

Ο καιρός αν και Οκτώβρης ο καλύτερος φίλος και σύμμαχος....