Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Δε θα `χα εικόνα στο καθρέφτη....αν



Πάνε αρκετά  χρόνια τότε που  ήρθες ντροπαλός στο πατρικό να γνωρίσεις τους γονείς μου..
Πάνε αρκετά χρόνια τότε που στέλνοντας πρόσκληση στους δικούς μας ανθρώπους ανακοινώσαμε ότι στις 27.11. θα επισημοποιήσουμε την κοινή ζωή μας κάτω από την ευλογιά θεού και ανθρώπων..
Απαρνούμενοι την μεγαλοπρέπεια τις μεγαλύτερης εκκλησίας του νησιού,"ενορία μου"αποφασίσαμε να ανοίξουμε τις πόρτες του μικρού εκκλησιαστικού χώρου του Αγίου Ελευθερίου.
Εκεί που ίσα χώραγαν 20-30 άτομα στριμώχτηκε η μεγαλύτερη τότε τοπική ποδοσφαιρική ομάδα,και πολλοί εκλεκτοί φίλοι , συγγενείς να πάρουν μέρος στη χαρά μας..
Απολογισμός των τόσων χρόνων.....χαρές,η γέννηση των κοριτσιών μας,λύπες οι χαμοί των  αδερφών μας,την μάνας σου,αγώνας επιβίωσης,δυσκολίες πολλές,το "λαχείο" του σπιτιού που μας κληρώθηκε, τα προβλήματα των παιδιών, μικρά και μεγάλα,η αγωνία του να γίνουν σωστοί άνθρωποι...
 Ταξίδια ,πολλά ταξίδια όταν τα παιδιά μεγάλωσαν..
Μεγαλώσαμε μαζί,με πείσμα,αγάπη και σεβασμό,πιστεύω ότι κάναμε ότι ήταν καλύτερο για την οικογένειά μας...
Και να τώρα, δυο καταπληκτικά παιδιά,δυο αξιόλογοι γαμπροί,και δυο ματάκια γελαστά 6 μηνών να μας κοιτούν και να χαμογελούν επιβραβεύοντας τα όσα καναμε όλα αυτά τα χρόνια...



Ο δικός μας Τιτανικός άντεξε τις φουσκοθαλασσιές και τα παγόβουνα, δεν βούλιαξε,κάτω από τους ήχους των δικών μας μουσικών αντέξαμε στο κατάστρωμα, χωρίς να επιβιβαστούμε στις βάρκες,δεν εγκαταλείψαμε το πλοίο,δεν παγώσαμε δεν πνιγήκαμε..
Μου χάρισες το ομορφότερο μενταγιόν,"οικογένεια με παιδιά και εγγόνι",μπορεί να μην έχει μπλε πετράδι, μα η αξία του είναι ανυπολόγιστη...
 Ο γάμος είναι λαχείο,σαν ερωτευμένος δεν βλέπεις,δεν ξέρεις τι μπορεί να σου φέρει, είμαι τυχερή γιατί έπιασα τον πρώτο αριθμό σε όλα τα πάρα πάνω λαχεία μαζί σου όλα αυτά τα χρόνια..

Σε ευχαριστώ για ότι  έδωσες,σε εμένα τη γλωσσού,την φωνακλού,την παραπονιαρα,την δύστροπη, ώρες ώρες πιστεύω ότι άξιζες κάτι πολύ καλύτερο..
Δεν έμαθα να λέω ποτέ λόγια, δεν εκδηλώνομαι, ούτε στα παιδιά ούτε σε σένα,φταίει το ότι δεν μου το έδωσαν και μένα οι γονείς μου;
Εσείς όμως ξέρετε, πως μιλούν, τα ματια, και οι πράξεις μου..

Δεν διαβάζεις  το μπλογκ μου,ίσως όταν φύγω, αν και μικρότερη σου θα θελα να ήμουν πρώτη,να βρεθεί τρόπος και αυτή η σελίδα να είναι η κληρονομιά μου σε σένα, τότε θα μάθεις μια  άλλη Φουλη που ίσως δεν ξέρεις,η νομιζω ότι δεν ξέρεις....
Σε ευχαριστώ για όλα,σε ευχαριστώ για αυτό που είσαι....


Αφιερωμένο σε σένα που λατρεύεις, και  έμαθες και εμένα  αυτά τα ακούσματα
 Dee purple-love conquers all




Δε θα `ταν σήμερα Δευτέρα
αν δεν ξυπνούσαμε μαζί
Δε θα `χε όνομα η μέρα
αν δεν της έδινες εσύ

Δε θα `ταν η βροχή να πέφτει
αν δε μας έβρεχε μαζί
δε θα `χα εικόνα στο καθρέφτη
αν δε με κοίταζες εσύ

Δε θα `ταν τ΄ όνειρο δικό μουαν δεν κοιμόμαστε μαζί
δε θα `χε φως το γόητρο μου
αν δε με φώτιζες εσύ





Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Είμαι ακόμα...








Καλό Σαββατοκύριακο
Ακούμε: Lifehonse Broken


Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

" Βασανίσου "





Δεν υπάρχει πρίγκιπας πάνω σε άσπρο άλογο. Βολέψου με σκέτο το άσπρο άλογο.

- Δεν θα δεις ποτέ την αλήθεια γυμνή. Συμβιβάσου με το να δεις μια γυμνή γυναίκα ή έναν γυμνό άντρα.
- H ζάχαρη δεν παχαίνει. Εσύ παχαίνεις.
- Λες ψέματα όταν λες ότι νοιάζεσαι για τα παιδάκια που πεινάνε στην Αφρική.
- Πουτάνα δεν γίνεσαι. Γεννιέσαι. Και πουτάνα δεν ξεγίνεσαι. Πεθαίνεις.

- Έχεις πει τουλάχιστον τρεις φορές στη ζωή σου «δεν θα το ξανακάνω», αναφερόμενος/ αναφερόμενη στο ίδιο πράγμα.
- Το μόνο κοινό που έχουν όλοι οι άνθρωποι είναι το ότι κάποτε θα πεθάνουμε.















Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Ζητείτε χάνος..





Δεν αναφέρομαι σε σένα βρε κουτό..
Δε λέω ,και συ ,και εγώ και όλοι μας, για μια ακομα φορά γίναμε χάνοι,φάγαμε το δόλωμα των κάφρων πολιτικών μας,και μείναμε να τους κοιτάμε τώρα χωρίς να μπορούμε να κανουμε κάτι..
Δεν εχω σκοπό να ασχοληθώ με το θέμα, με χαλάει και δεν θέλω.
Η αναζήτησή μου αφορά έναν άλλο χάνο που αποδείχθηκε πολύ πιο έξυπνος από όλους εμάς.
Ο καιρός καλά κρατάει όμορφος εγώ δεν εχω σκοπό να σταματήσω τα μπάνια ,θα τα πάω κορδόνι μέχρι το επόμενο καλοκαίρι ...



 Έχουμε βρει μια απόμερη παραλία μακριά από κακά μάτια που μόνο ο νοτιάς την πιάνει ,ένα υπέροχο λαγκονάκι, εκεί έχουμε παρκάρει και αλυσοδέσει τις ξαπλώστρες μας  για  να μην τις πηγαινωφέρνουμε.
Δεν υπερβάλω αν πω ότι αυτήν την εποχη και στο συγκεκριμένο μέρος δεν αντέχεις πάνω από 10 λεπτά στον ήλιο, ετσι 5-6 φορές είναι απαραίτητη η βουτια για δροσιά.

 

Κάθισα στην αμμουδιά και καθάριζα τα φρέσκα ψαράκια που με φίλεψε  H zoyzoy ,(αυτή τα πιάνει ενώ εμείς μόνο τα ταΐζουμε εχω να πω) ,και μην φανταστείς ότι μου δίνει,μπα σπάνια, μισό μέτρο καλαμάρι έπιασε την άλλη φορά χώρια τα κανονικά , εμείς ούτε μουστάκι δεν είδαμε..



Καθάρισα τα ψαράκια ( Χανάκια και Μπαλάδες), και σαν κακισμένο θέλησα να τα φωτογραφίσω να τα δείξω να ζηλέψετε,τα έβαλα σε ένα πλατύ βραχάκι  μέσα στη θάλασσα να τα πλατσουρίζει το κυματάκι, φλατς φλατς για ομορφότερο ντιζάιν.
Εκεί που έκαναν την ηλιοθεραπεία τους και παραμόνευα για  την κατάλληλη πόζα, δεν υπολόγισα καλά ένα κύμα,  έρχεται που λες και μου τα παίρνει οολα,έμεινα μ@@κας να τα βλέπω να χάνονται στο βυθό παρέα με τα βότσαλα,άντε τώρα να τα βρεις ενώ το κύμα ανακάτευε τα νερά.
 Εγώ με την μηχανή στο χέρι να τρελαίνομαι ψάχνοντας τα ψάρια, και ο σύζυγος να έχει πέσει κάτω από τα γέλια στην αγωνία μου να τα βρω.
-Πάει στοίχημα ότι δεν θα φάμε ούτε λέπι για να το παίζεις φωτορεπόρτερ του  National Geographic,
μου είπε,ενώ εγώ απεγνωσμένα κυνηγούσα τα ψάρια



Μετά από αναζήτηση λεπτών,βρήκα όλους τους Μπαλάδες γιατί γυάλιζαν, ενώ από Χάνους τίποτα, (βλέπεις είχαν το χρώμα του βυθού),κάπου ανάμεσα σε βότσαλα, και ενώ μου βγηκαν τα μάτια τους εντόπισα και αυτούς...

 
 

Έλα όμως που η πολυπόθητη  φωτογραφεία δεν βγηκε!! τα βουτάω και πάω σε άλλο βραχάκι πιο ψηλό που το έγλυφε μια ιδέα το κυματάκι.
Ο Ποσειδώνας να παίζει μαζί μου βλέποντας με, και να γελάει κοροϊδευτικά,και εκεί που τα εχω δαμάσει,με το δάχτυλο στο κουμπάκι (πάνω που ετοιμαζόμουν να τους πω TSIZ να μου δείξουν με χαμόγελο τα δοντάκια τους,στέλνει ένα ύπουλο  κυματάκι,και τα κάνει όλα......... μ@@νι, καφέ, και ζάχαρη.....
Πάνε τα ψάρια,  και ξανά στην αναζήτησή τους η έρμη φωτογράφος..




Πόσα έσωσα δεν ξέρω γιατί δεν τα μέτρησα από αρχη,οι Χάνοι σίγουρα μου την έκαναν ,ακομα τους ψάχνω,τετοια ταλαιπωρία τι να σου πω,ούτε να τους ψάρευα!



Καλά να πάθω ,λες και αν τα έδειχνα στο πιατάκι δεν θα ζηλεύατε,μα ήθελα πόζες πάνω στα βράχια τρομάρα μου....


Ότι έσωσα,τα τηγάνισα χθες και για να τους την σπάσω τα πήραμε στη θάλασσα, δίπλα στο κυματάκι που έσκαγε, εκεί τα τσακίσαμε,να μου ξαναφύγουν δεν μπορούσαν τα είχα ξεροτηγανίσει. μμμμμμμμμμμμμ λες και έτρωγες καβουράκι ήταν!! 

Ακούμε: Def  Leppard - space oddity