Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Δότης η θύμα ;







Ήταν καλοκαίρι του 2011, όταν περνώντας μια  βασανιστική περίοδο υγείας και ανασφάλειας άρχισα σοβαρά να σκέφτομαι να γίνω δωρητής ιστών και οργάνων, με σκοπό να βοηθήσω ορισμένους συνανθρώπους  μετά το θάνατό μου, από τη στιγμή που θα είχαν ανάγκη κάποιο από τα (άχρηστα πλέον για εμένα) όργανα.

Έτσι υπερήφανη  "κοιμόμουν"  ήσυχη πως αν το πραγματοποιούσα θα έκανα το καθήκον μου σαν άνθρωπος..
Στο βάθος του μυαλού μου δεν έπαυε να στριφογυρίζει ένα γεγονός  ενός κοντινού μου ανθρώπου.
Το παλικάρι χτύπησε θανάσιμα  σε τροχαίο και μετά απο αρκετές μέρες αγώνα σε νοσοκομείο των Αθηνών κατέληξε..
Η χαροκαμένη μάνα, υποστήριζε και ακομα υποστηρίζει (όσο και αν έχει αποδυναμωθεί η ένταση της φωνής της μετά απο 28 σχεδον χρονια),οτι παρέλαβε το άψυχο σώμα του παιδιού της άδειο...
(δεν ήταν δωρητής ).

Ακολούθησαν  κάποιες συζητήσεις με γιατρούς φιλικά μου πρόσωπα , σχετικά με ορισμένα "ύποπτα περιστατικά" που συνέβησαν στην Ελλάδα και σε άτομα που ήταν δωρητές ιστών και οργάνων, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους σε διάφορα νοσοκομεία.
Με λίγα λόγια άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια , μερικοί που θελουν να λέγονται γιατροί το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι  να φτιάξουν  αποθήκες ανταλλακτικών γεμίζοντας τις τσέπες τους;

 Τα κράτησα όλα αυτά σε κάποια άκρη του μυαλού μου,δίνοντας μου παράλληλα  τα ερεθίσματα εκείνα έτσι ώστε να αρχίζω να προβληματίζομαι, ο άγγελος μέσα μου έλεγε καν το ,ο δε διάβολος χασκογελούσε .
Θεώρησα  πως θα ήταν αναγκαίο για το θέμα  να ακούσω και την άποψη ενός καθηγητή γιατρού μου.
Ξεκινώντας τη συζήτηση τον ρώτησα εάν ο δότης είναι ζωντανός κατά τη διάρκεια της αφαίρεσης των οργάνων του, καθώς και με ποιο τρόπο γίνεται η όλη διαδικασία .

Η απάντησή του : "Για να έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τα όργανα ενός δότη, πρέπει οπωσδήποτε να του τα αφαιρέσουμε ενώ αυτός είναι ακόμα ζωντανός, Και για να είμαστε απόλυτα σίγουροι πως δεν πρόκειται να ξυπνήσει, ο αναισθησιολόγος τον υποβάλλει σε ολική νάρκωση, με σκοπό να διασφαλιστεί έτσι η ομαλή εξέλιξη της επέμβασης".
 ήταν ειλικρινέστατη και  διαφωτιστική δε λέω μα άρχισα να τσιτώνω και να θέλω να βγω από τα ρούχα μου

Ακούγοντας το διαβολάκι μέσα μου να χαχανίζει και βράζοντας στο ζουμί μου τον ρώτησα.
Γιατί να τον υποβάλετε σε ολική νάρκωση, υπάρχει περίπτωση ένας τέτοιος ασθενής  κλινικά νεκρός να ξυπνήσει ;
Η απάντηση:"Για να τον υποβάλλουμε σε ολική νάρκωση ασφαλώς και υπάρχουν πιθανότητες να ξυπνήσει, η ιατρική ανθρώπους που σήμερα τους θεωρεί κλινικά ή εγκεφαλικά "νεκρούς", σε λίγα χρόνια μπορεί να τους δίνει ελπίδες επαναφοράς , γενικότερα η επιστήμη, λόγω της εξέλιξης είναι συχνά υποχρεωμένη να αναθεωρεί τις απόψεις της".
Με έστειλε αδιάβαστη και φυσικά αναθεώρησα τις απόψεις μου και εγώ....

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Love songs
































  καλη βδομαδα ......  

 

υγ: αν επιλέξεις  να τα ακούσεις κλείσε πάνω δεξιά το ράδιο .....            

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Το θαύμα της ζωής....


Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Η κυράτσα της υπερατλαντικής πτήσης ......





Το ακόλουθο γεγονός συνέβη κατά τη διάρκεια ενός υπεραντλαντικού αεροπορικού ταξιδίου :
Μία κυρία έτυχε να καθήσει δίπλα σε ένα μελαψό κύριο.  Η κυρία, φανερά εκνευρισμένη, ζήτησε από την αεροσυνοδό να της βρει άλλη θέση, επειδή δεν ήθελε να κάθεται δίπλα σε κάποιον μη «ευχάριστο» τύπο!
Η αεροσυνοδός της είπε ό,τι η πτήση ήταν γεμάτη, αλλά θα ερευνούσε εάν υπήρχε χώρος ελεύθερος, ακόμη και στην πρώτη θέση, ώστε να καλύψει το αίτημα της.
Oι υπόλοιποι επιβάτες βλέποντας τη σκηνή, απογοητεύτηκαν πάρα πολύ τόσο από την κυρία και την
αντικοινωνική της στάση, αλλά και με το γεγονός ότι μια τέτοια παράλογη απαίτηση θα την οδηγούσε ακόμη και στην πρώτη θέση.
Ο δυστυχής επιβάτης φανερά ενοχλημένος και συγχρόνως λυπημένος, για την ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε, προτίμησε να σιωπήσει.
Το κλίμα μέσα στο αεροπλάνο ήταν πολύ ψυχρό και η ατμόσφαιρα πολύ ηλεκτρισμένη, αλλά η συγκεκριμένη κυρία έδειχνε ευτυχισμένη και χαρούμενη που θα μετακόμιζε στην πρώτη θέση, μακρυά από «εκείνο» το άτομο
Λίγα λεπτά αργότερα η αεροσυνοδός επέστρεψε και είπε στη κυρία: "Συγγνώμη κυρία, η πτήση είναι γεμάτη και δεν υπάρχει κενή θέση … Ευτυχώς όμως βρήκα μία ελεύθερη στην πρώτη θέση! "Moυ πήρε αρκετή ώρα, διότι έπρεπε να πάρω πρώτα την άδεια του captain για να γίνει αυτή η αλλαγή.  Συγκεκριμένα μου είπε ό,τι «με κανένα τρόπο δεν μπορούμε να πιέσουμε κάποιον να καθήσει δίπλα σε ένα τόσο μη ευχάριστο άτομο» και ενέκρινε αμέσως την αλλαγή!"
Οι υπόλοιποι επιβάτες δεν μπορούσαν να πιστέψουν ο,τι άκουγαν εκείνη τη στιγμή ... και η κυρία, με φανερή ικανοποίηση στο πρόσωπο, ετοιμάστηκε να σηκωθεί από τη θέση της ...
Τότε η αεροσυνοδός γύρισε δίπλα στο μελαψό κύριο και του είπε : "Κύριε, αν θέλετε ακολουθήστε με στην πρώτη θέση!!! Εκ μέρους της αεροπορικής μας εταιρίας, ο captain ζητά συγνώμη για το γεγονός πού έτυχε σε σας, να καθήσετε δίπλα σε ένα τόσο μη ευχάριστο άτομο"
Ολοι οι επιβάτες χειροκρότησαν και έδωσαν συγχαρητήρια στο πλήρωμα γιατί χειρίστηκαν την υπόθεση τόσο αποτελεσματικά.
Εκείνη τη χρονιά ο captain και το πλήρωμα βραβεύτηκαν για την αντίδραση τους σε εκείνη την πτήση.



υγ : Θα πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι η διαφορετικότητα κεντάει ένα πλούσιο χαλί, και πρέπει να καταλάβουμε πως όλοι οι κόμποι του χαλιού έχουν ισότιμη αξία, ανεξάρτητα από το χρώμα τους.

Μava Angelou 1928-2014 Αφροαμερικανιδα ποιήτρια και συγγραφεας

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Ο Shay................









 


Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..

Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.

Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.

Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.

Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.

Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.

Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.

Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.

Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ...τον άφησαν!

Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.

Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.

Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.

Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακρυά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του.

Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακρυά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...

Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.

Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, πρός τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.

Ο Shay έτρεξε πρός την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"

Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "απο δώ, απο δώ Shay.."

Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.

Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.

Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.


Και ...ο επίλογος..

Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιό κρύο;

Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιό αδύναμους ανάμεσά της"

Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες...
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή...
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...

Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..

...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.

Πηγή: http://nikos63.blogspot.com - Νίκος Ράμμος (ΑΑΤΟΝ)

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

ΣΥΡΟΣ – ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ !!!!



Δεν ξέρω απο που να ξεκινήσω. Απο αυτά που είδα; Απο αυτά που γέυτηκα; Απο αυτά που άκουσα; Ή απο αυτά που ένοιωσα

 
dsc 0409

Όλες μου οι αισθήσεις ήταν σε εγρήγορση. Χωρίς να υπάρχει λόγος. Ένα χαλαρό ταξίδι ήταν. Κι όμως ήταν τόσο γρήγορα εναλλασόμενες οι εικόνες, τόσο απροσδόκητα πολλές οι πληροφορίες και κυρίως τόσο υπέροχοι οι άνθρωποι που γνώρισα που τα χασα κυριολεκτικά. Και ένοιωσα τόσο λίγη για αυτά που ζω στην καθημερινότητα μου στην Αθήνα. Ίσως γιατί εδώ στην Αθήνα έχουμε ξεχάσει να χαιρόμαστε, να γελάμε κι ακόμη χειρότερα να ονειρευόμαστε.
Όχι όμως κι αυτοί. Είναι η ιστορία τους; Η πλούσια πολιτιστική κληρονομιά τους; Η θαλασσινή αύρα τους; Ή μήπως η γλύκα των λουκουμιών τους; Δεν ξέρω.
Εκείνο που ξέρω είναι πως οι άνθρωποι στην Σύρο, την πρωτεύουσα των Κυκλάδων ζουν, γελούν,φωνάζουν, τσακώνονται, κορνάρουν , ονειρεύονται, βάζουν στόχους κι έχουν την δύναμη και την πίστη μέσα τους για να δουν τα όνειρα τους να πραγματώνονται. Σίγουρα όχι εύκολα αλλά δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο τους πτοεί.
Η Σύρος δεν είναι ένα συνηθισμένο νησί. Είναι πρωτεύουσα των Κυκλάδων που σημαίνει ότι έχει ευκολία στην πρόσβαση, έχει νοσοκομείο, 6 δημοτικά σχολεία, γυμνάσια, λύκεια, πανεπιστήμιο, αγορά, δημόσιες υπηρεσίες, εισαγγελία, τα πάντα.
 
dsc 0351

Κι έχει και ιστορία. Δεν είναι τυχαία πρωτεύουσα των Κυκλάδων. Όμως το βασικό της στοιχείο, εκείνο που την κάνει να διαφέρει είναι οι άνθρωποι της. Οι κάτοικοι της. Οι Συριανοί. Που σ αγκαλιάζουν σαν να είσαι δικός τους, μοιράζονται, βοηθάνε, σε βάζουν στο κλίμα του νησιού, σου μιλάνε για τα προβλήματα τους, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στο παρκάρισμα!!! , τσακώνονται μπροστά σου εάν τύχει να γίνει συζήτηση για τον ποδηλατόδρομο που θέλουν να γίνει στο νησί, αλλά την ίδια στιγμή σου δείχνουν τον τόπο τους, σου λένε τα μυστικά τους , σου λένε τα όνειρα τους. Ίσως για αυτό η Σύρος μάζεψε έυκολα στην αγκαλιά της ανθρώπους που δεν κατάγονται απο το νησί, όμως με μεγάλη ευκολία έγιναν ένα με το νησί προσφέροντας ο καθένας την δική του πινελιά. Και την ίδια στιγμή έδωσε και συνεχίζει να δίνει ευκαιρίες σε συριανούς που παλεύουν και κάνουν ότι καλύτερο μπορούν.

dsc 0355


Νέα Τάξη Πραγμάτων . Αν δεν τους ξέρετε ψάξτε τους στο google. Μουσικό συγκρότημα χιπχοπ ευρύτερα γνωστό με τα αρχικά ΝΤΠ . ιδρυτές της δυο συριανοί. Ο Ιωσήφ Πρίντεζης και ο Χρήστος Πανοηλίας. Το μακροβιότερο χιπ χοπ συγκρότημα στην ιστορία της ελληνικής επαρχίας που δημιουργήθηκε το 1998 στην Σύρο και μετρά 2 άλμπουμ , αμέτρητες συμμετοχές σε συλλογές και άλμπουμ άλλων καλλιτεχνών και απίστευτο αριθμό συναυλιών σε όλη την Ελλάδα.
Θα εκπλαγείτε απο το αποτέλεσμα της τελευταίας τους δουλειάς,ένα εξαιρετικό βιντεοκλιπ γυρισμένο στο θέατρο Απόλλων, μικρογραφία της  Σκάλας του Μιλάνου σε σχέδιο του διάσημου ιταλού αρχιτέκτονα  Πιέτρο Σαμπό...    



 Μάρα, αθηναία. Πλέον ζει μόνιμα στην Σύρο διατηρώντας το καφέ ΟΚΙΟ στην Ερμούπολη μαζί με τον σύζυγο της τα τελευταία χρόνια....

Μαίρη Ορφανίδη. Δημοσιογράφος. Επί σειρά ετών δούλεψε ως ρεπόρτερ σε μεγάλο ειδησεογραφικό κανάλι της Αθήνας με πανελλαδική εμβέλεια. Πριν απο λίγους μήνες έφυγε απο την Αθήνα , ζει μόνιμα στην Σύρο , ετοιμάζει το πρώτο της επιχειρηματικό βήμα ανοίγοντας το δικό της Ανεμολόγιο στην Ερμούπολη και σεβρίροντας μοναδικούς μεζέδες κι εκλεκτό ρακί.

alt

Και το καλύτερο όλων; Το κερασάκι στρην τούρτα;
Το Φορουμ 2021. Οι άνθρωποι , οι συριανοί , οι εθελεοντές που στόχο έχουν το νησί τους η Σύρος να πάρει το χρίσμα της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2021. Εμπνευστές αγωνίζονται καθημερινά, διεκδικούν, σχεδιάζουν, παλεύουν με την γραφειοκρατία, προσπαθούν να εντάξουν στο όνειρο τους όλο και περισσότερους ανθρώπους, προτείνουν κάτι διαφορετικό. Το χρίσμα της πολιτιστικής πρωτεύουσας να μοιραστεί ουσιαστικά σε όλα τα νησιά των Κυκλάδων. Σε λιγότερο απο 2 χρόνια θα ξέρουν εάν θα πάρουν το χρίσμα κι απο τώρα σχεδιάζουν, ονειρεύονται και παθιάζονται. Τους ακούω να μιλάνε για το νησί τους και δεν μπορώ παρά να ζηλέψω. Όχι τον τόπο τους. Αλλά το πάθος τους, το κέφι τους. Και την ίδια στιγμή δεν μπορώ να μην συγκρίνω την δική μας ζωή στην Αθήνα. Που πια δεν είναι πλούσια.

dsc 0363

Γράφω για την Σύρο γιατί μετά απο πολύ καιρό επισκέφτηκα έναν τόπο κι ένοιωσα ξανά ζωντανή. Πληροφορίες για την ομορφιά της Σύρου εδώ δεν θα βρείτε. Είναι τόσες πολλές που δεν ξέρω απο τι να αρχίσω. Κι ούτε είμαι ειδική. Μαγεύτηκα όμως απο τα σοκάκια της, τους υπέροχα ασπρισμένους τοίχους της, τα μοναδικής αρχιτεκτονικής κτίρια της, τις εκκλησιές της ορθόδοξες και καθολικές, το βιομηχανικό της μουσείο που πρέπει να το επισκεφτείτε όταν πάτε στην Σύρο, και τόσα άλλα.
Είμαι σίγουρη ότι σε αυτό το νησί θα ξαναπάω. Κι είμαι σίγουρη ότι πάλι θα έχω πολλά να γράψω.
Εις το επανειδείν λοιπόν..............

Αποσπάσματα της "ΝΑΝΤΙΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ" 

alt

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Βρήκε τρόπο η αλεπού και όσα δεν φτάνει "πηδάει στα σίδερα" !!!






Η μουσική είναι ένα λουλούδι που ανοίγει σιγά-σιγά, αφήνοντας το άρωμα της μέσω του αέρα  να ευωδιάσει  τους πάντες γύρω της. Ένα άτομο που έχει τη μουσική μέσα στην καρδιά του πραγματικά καταλαβαίνει τη δύναμή της, αισθάνεται  τις στιγμές της ζωής με περισσότερη ένταση και ενέργεια, κάθε στιγμή έχει ένα soundtrack και την καρδιά να  φτερουγίζει σε κάθε  άκουσμα ! 



Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς  μουσική, ακούω τα πάντα που μιλάνε μέσα στην καρδιά μου ,εχω κλάψει πολλές φορές με ερμηνεία τραγουδιού η  ήχους μουσικών οργάνων φυσικά  σε μπαλάντες ....

Αν σου αρέσει η ξένη ROCK,HEAVY METAL,JAZZ,SOUL μουσική....
Αν σου αρέσει η καλή τσατικη παρέα.....
Αν εχεις χιουμορ.....
Αν είσαι καλόκαρδος....
Αν θες να ακούσεις τους καλύτερους  DJ, δεν εχεις παρά να έρθεις στην παρέα μας  UP THE IRONS WEB RADIO  -www.rockradiodjl.com  γράψου  στο τσατ και ελα να γνωριστούμε.....
Η αλεπού βρήκε τρόπο εσύ ακόμα κάθεσαι ;



 Για σας τα καλύτερα συγκροτήματα της Hard & Heavy!

ΗΠΑ: Guns n Roses, Ronnie James Dio, Motley Crue, Poison, Alice Cooper, Van Halen, Aerosmith, Kiss, WASP, Steve Vai ,Lynyrd Skynyrd, ΖΖ ΤΟP, Savatage, Τhe Doors, The Ramones, Bob Dylan, Janis Joplin, Jimi Hendrix ,Creedence Clearwater Revival , Eagles ,

Red Hot Chili Peppers .....

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Helloween, Scorpions, Warlock, Doro, Gamma Ray, Chroming Rose, Accept, Running Wild , Axel Rudi Pell,
Bonfire...

ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ: Judas Priest, Iron Maiden, Def Leppard, Led Zep, Motorhead, Depp Purple, Ozzy, AC DC ( Αυστραλοί, Σκωτσέζικης καταγωγής), Whitesnake, Sweet, The Who, The Rolling Stones, Black Sabbath, Genesis,Cream, Dire Straits, Fleetwood Mac, Jethro Tull, The Police, Pink Floyd ,BAD COMPANY, QUEEN.....







ΙΡΛΑΝΔΙΑ
: Rory Gallagher, The Cranberries, Thin Lizzy,
 U2,  Gary Moore ,Skid Row ........

ΕΛΒΕΤΙΑ: Krokus, Gotthard, (Celtic Frost, Hellhammer....


 ΜΕΞΙΚΟ : Carlos Santana...

ΚΑΝΑΔΑΣ : Rush.....

ΕΛΛΑΔΑ : Socrates , ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ, Septicflesh, Sorrowful Angels,  Rotting Christ,  Firewind, Innerwish, Wolfcry, Emerald Sun.....


Ευχαριστώ τον συνερ(γάτη) ΜΟΣ  για την πολύτιμη βοήθειά του,αν ξεχάσαμε και κανέναν.... άφεση αμαρτιών από εσάς.....





 Σε περιμένω............

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Νεκρό δελφίνι στον Γαλησσά












Νεκρό δελφίνι ξέβρασε το κύμα στην παραλία του Γαλησσά στη Σύρο ,την Τρίτη 21 Ιανουαρίου με τους κατοίκους του χωριού να μένουν έκπληκτοι, συγκλονισμένοι και προβληματισμένοι.
Το θαλάσσιο ζώο, σύμφωνα με πληροφορίες, έφερε τραύματα από τα οποία προκύπτει πως κατά πάσα πιθανότητα μπλέχτηκε σε δίχτυα.
Πρόκειται για δελφίνι Ρινοδέλφινο ολικού μήκους 1.90 μ το οποίο εντόπισαν περαστικοί,ενημερώνοντας τις αρμόδιες αρχές.
Το συγκεκριμένο είδος δελφινιού προτιμά τις ακτές και γι αυτό είναι το πιο γνωστό στον άνθρωποΠολύ σπάνια θα το συναντήσουμε στα ανοιχτά ή στα πολύ βαθιά νερά. Τους αρέσει να ακολουθούν τα πλοία στα ταξίδια τους και κολυμπούν πολύ γρήγορα και μπορούν να ξεπεράσουν με ευκολία τα 30 χιλιόμετρα την ώρα.
Το είδος αυτό απαντάται σε όλες τις Μεσογειακές ακτές. Σε ορισμένες περιοχές μπορούν να σχηματιστούν κοπάδια με περισσότερα από 100 ζώα. Τρέφεται με ψάρια που σχηματίζουν κοπάδια , όπως σαρδέλες, σκουμπριά, ρέγκες και κυνηγά κατά ομάδες.
Αποκτά βάρος μέχρι 400 κιλά και έχει μήκος από 1,80 έως 4 μέτρα.Το χρώμα της κοιλιάς του ρινοδέλφινου ποικίλλει από ανοικτό γκρίζο έως άσπρο ή ροζ-άσπρο, η πλάτη του είναι γκριζόμαυρη και τα πλευρά του σχεδόν ομοιόμορφα γκρίζα. Το ραχιαίο του πτερύγιο είναι τριγωνικό και μυτερό στην άκρη, εκτεινόμενο σαφώς προς τα πίσω.
Λιμενικοί έσπευσαν στο σημείο όπου βρέθηκε το δελφίνι, συλλέγοντας στοιχεία και φωτογραφικό υλικό το οποίο απέστειλαν στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Το δελφίνι θάφτηκε σε ειδικό χώρο στην Ποσειδωνία.
*Οι φώτο είναι απο τον ιδιοκτήτη καφέ bar (Αργώ cafe) που ήταν απο τους πρώτους μάρτυρες που ειδοποίησαν τις αρχές για το συμβάν.