ΖΩΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ;; ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!!!

Κάποτε οι νεράιδες καλές και κακές αποφάσισαν να κάνουν πάρτι,
στήθηκαν λοιπόν πάνω από το νησί,μπορώ να πω ότι κάθισαν αρκετό
καιρό ψάχνοντας που να ρίξουν την νεραϊδόσκονη τους....
Βρήκαν λοιπόν μια οικογένεια και έριξαν πάνω της όλα τα
αποθέματά τους...
Ο Πατέρας ένα κούκλος,η μητέρα μια στυλάτη γυναίκα ...
Ο καρπός του έρωτά τους ήταν τρία παιδιά,2 αγόρια και ένα
κορίτσι...
Τα χρόνια περνούσαν,με τη δουλεία του πατέρα μακριά από την
οικογένεια,φρόντιζε όμως να μην λείπει τίποτα από αυτή.
Σε εποχές που ακόμα οι μάρκες των ρούχων δεν είχαν μπει ακομα
στη ζωή μας,ο μεγάλος γιος τότε στα 15 είχε τα καλύτερα υλικά
αγαθά,όπως παπούτσια, ρούχα και ένα χαρτζιλίκι που όμοιό του
δεν έχει ένας μεσήλικας τώρα.
Ίσως με αυτό τον τρόπο οι γονείς προσπαθούσαν να δείξουν την
αγάπη και να διώξουν τις τύψεις από την απουσία τους...
Ο αθλητισμός ήταν αγάπη και των δυο αγοριών, δεν ήταν τυχαίο
πως ήταν σε ομάδα των Αθηνών...
Ο καιρός περνούσε και το μεγαλύτερο αγόρι(ένας Άδωνις,καθώς και
τα άλλα δυο παιδιά) είχε τα πάντα ,με τα μπουζούκια του τότε,τα
κορίτσια,τον αθλητισμό και τα πολλά για την ηλικία του λεφτά...
Οι κοπέλες του νησιού ήταν ερωτευμένες μαζί του,και αυτός είχε
όποια ήθελε,και ο καιρός περνούσε....

Άνοιξε τα φτερά του για τη μεγάλη ζωή,Μύκονος τα καλοκαίρια με
σκάφη,και γενικά γνωριμίες της τότε υψηλής κοινωνίας των Αθηνών..
Όπως προ είπα μέσα στις νεράιδες υπήρχαν και κακές,που δεν είχαν
ακόμα αναμιχθεί,(η έτσι πίστευαν)...
Ο πατέρας,αυτός ο λεβεντάνθρωπος φεύγει, αφού τον προδίδει η
καρδιά σε μικρή ακόμα ηλικία...
Όλο το νησί έκλαψε το χαμό αυτού του ανθρώπου,καθώς και με
συμπόνια παρακολουθούσε τους δυο λεβέντες γιους 20-18 ,την
μικρή αδελφή, και φυσικά την γυναίκα του...
Το δεύτερο 18 χρόνο αγόρι είχε καλές επιδόσεις σε ομαδικό
άθλημα θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ένας επαγγελματίας στο
είδος,αν οι νεράιδες δεν τον ζήλευαν...
Η κατρακύλα είχε αρχίσει ...
Ο 20 χρόνος,που τον μάγεψε η μεγάλη ζωή με όσα αυτή προσφέρει,
γνωρίζει ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της μόδας τότε, και
γίνονται ζευγάρι..
Τα κουτσομπολιά στο νησί να έχουν οργιάσει!!
Κάπου εκεί μπαίνει και στη ζωή, το άγνωστο για την χώρα μας
AIDS, πιάνει στα δίχτυα του τον επιχειρηματία που μοιραία μετά
από πικρία για τη συμπεριφορά (των φίλων) καταλήγει,αφήνοντάς
την αρρώστια, προίκα στον σύντροφό του...που παρ όλα αυτά δεν
τον απαρνήθηκε ποτέ μέχρι την τελευταία ώρα του....
Το άλλο αγόρι μπλέκει με ναρκωτικά,με αποτέλεσμα να μαζεύουν
πολλές φορές το κορμάκι του από τα σοκάκια του νησιού....
Την κατάληξη αυτής τής ιστορίας πραγματικά κανένας δεν θα ζήλευε..
Ο θάνατος είχε θρονιαστεί σε αυτή την οικογένεια και βάλθηκε
να μην αφήσει κανένα αρσενικό...
Σχεδόν στα μέσα της 2ης δεκαετίας ήταν που η είδηση έπεσε σαν
κεραυνός ότι έφυγε από υπερβολική δόση ναρκωτικών ο μικρός...
Αναπόφευκτα, μετά από πολύ πόνο και ταλαιπωρία μετά τον
σύντροφό του κατέληξε και ο πρωτότοκος λεβέντης....
Ίσως οι νεράιδες ζήλεψαν την ομορφιά τους και τους ήθελαν
για αυτές!!!

7 χρόνια μετά από το χαμό του συντρόφου του, και ένα μήνα πριν
πεθάνει έδωσε την συνέντευξη σε γνωστό δημοσιογράφο...
Μεταξύ άλλων είπε....
[Από την εποχή της ασθένειας του...... ήξερα ότι και εγώ ήμουν
φορέας,θα μπορούσα να είχα κάνει μεγάλο κακό μα δεν το έκανα.
Χρησιμοποιούσα πάντα προφυλακτικό,και λέω σε όλους να το
χρησιμοποιούν.
Ο έρωτας και το σεξ είναι όμορφα πράγματα και το καλό είναι να
συνδυάζονται,αν γίνεται στην εποχή μας ανεξέλεγκτα σκοτώνει.
Ζωντανό παράδειγμα είμαι εγώ,δεν κρύβω την αλήθεια μου...
Αγωνίζομαι να σταθώ στα πόδια μου,να ζήσω δεν το βάζω κάτω...
Δεν έκανα κάτι κακό για όλα αυτά που με έχουν βρει..
Με τον.....μας έδενε μια αληθινή αγάπη,με λάτρευε και τον
λάτρευα,είναι κακό όταν δυο άντρες γνωρίζουν την μεγάλη
αγάπη;;;
Είναι θέμα ψυχής].....
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ: Στη μνήμη αυτών των ανθρώπων....


Η ιστορία δυστυχώς είναι αληθινή ,και για ευνόητους λόγους δεν
έβαλα ονόματα....