Μπράβο mega !!

Αφορμή για αυτήν την αναδημοσίευση, ήταν η χθεσινοβραδινή πρεμιέρα του mega στη σειρά το νησί. Αν και η σχέση μου με την τβ δεν είναι και η καλύτερη ,με αγωνιά περίμενα να δω αυτό το επεισόδιο..
Η συγκίνηση ήταν μεγάλη,αν δεν περπατήσεις στο συγκεκριμένο χώρο να νιώσεις αυτό το συναίσθημα που σε πλημμυρίζει δεν μπορείς να καταλάβεις..

Από την πρώτη φορά που ήρθαμε στην Κρήτη πριν 7 χρόνια,και στην δίψα για εξερεύνηση περιέργειά μας, πέρα από την κοσμική κατά κόσμο Ελούντα ανακαλύψαμε ένα ωραίο χωριουδάκι! Στην είσοδο του χωριού απλώνετε ένα πολυτελέστατο ξενοδοχειακό συγκρότημα με την δική του παραλία, χτισμένο με πέτρα, σε διαφορετικά επίπεδα, και με εξωτερικά ασανσέρ... Δίπλα από αυτή τη χλίδα ,υπάρχει μια μικρή έρημη παραλία με βότσαλα ιδανική για μας με θέα απέναντι, το νησί της Σπιναλόγκα. Κάθε φορά που ερχόμασταν στην Κρήτη απαραίτητα θα βρισκόμασταν στην δική μας παραλία, για το νησί απέναντι κανένα σχετικό ενδιαφέρον,αν και βλέπαμε τα καραβάκια να φεύγουν από το χωριουδάκι γεμάτα κόσμο, και πέρα από τις πληροφορίες ότι ήταν το νησί που εξόριζαν τούς λεπρούς , μέχρι εκεί!! Ώσπου κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της victoria Hislop "ΤΟ ΝΗΣΙ"

Διαβάζοντάς το πραγματικά το ρούφηξα μέσα σε 3 μέρες, η αγωνία και περιέργειά μου κορυφώθηκε,μήπως η ιστορία που διαδραματιζόταν σε ένα χωριό απέναντι από τη Σπιναλόγκα την Πλάκα , ήταν το δικό μας μέρος;; (μέχρι στιγμής,το όνομα του αγαπημένου μας χωρίου δεν το γνώριζα)..

Πέρασε ο καιρός και η επόμενη φορά που ήρθαμε Κρήτη, η πρώτη μας διαδρομή ήταν να έρθουμε Ελούντα στην πανέμορφη μοναχική παραλία μας?? Και ναι!!! η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη βλέποντας
ταμπέλα του χωριού με όνομα Πλάκα (η οποία ποτέ δεν φρόντισα ούτε να διαβάσω)! Περιττό να πω ότι στο νησί ανεβήκαμε ,και από τις περιγραφές του βιβλίου νόμιζα ότι ζούσα στην τότε εποχή μαζί με τη συγγραφέα,και το κάθε τι που αφηγούνταν....


Αφήνοντας πίσω μας με καραβάκι την Πλάκα... Τουλάχιστον 3 τουρίστες συνταξιδιώτες κρατούσαν στα χέρια αυτό το βιβλίο!!

Βλέποντας την πολυτέλεια απέναντι, από την τότε δυστυχία!!
Το φρούριο της Σπιναλόγκα!!

Το τούνελ η πρώτη επαφή των αρρώστων με το μέσα του νησιού..

Η βαριά σιδερένια πόρτα!!

Το δημαρχείο τις κοινότητας..ελαφρά σουλουπωμένο...

Εκτός από τα σπίτια που τους παραχωρούνταν,υπήρχαν και καφενείο,κουρείο μπακάλικο ,νοσοκομείο εκκλησιές,που οι ίδιοι διατηρούσαν!!

Μπορεί να ήταν απομονωμένοι από τον έξω κόσμο είχαν
όμως τη δική τους κοινότητα με παπά, δήμαρχο ,πρόεδρο και άλλα ..

μια από τις εκκλησίες...

Νεκροταφείο λεπροκομείου απο 1904-1957


Δεν μπορώ να μην σας προτείνω το πάρα κάτω βιβλίο, αν και είμαι σίγουρη ότι οι πιο πολλοί το έχουν διαβάσει! Είναι ένα από τα ποιο όμορφα βιβλία που έχω, και δεν είναι τυχαίο ότι έχει πουλήσει 850.000 αντίτυπα!!




Ακούμε: What You Never Know (Sarah Brightman)