Irena Sendler !! Κατά τ'άλλα να ζήσεις Άγγελα

Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε
η εποχή, τα βάρη, οι συνθήκες
κι άλλοι την πάθανε που τότε είπαν το ναι
και δεν ακούσανε των παλιών τις υποθήκες.

Τάχα η θέλησή σου λίγη
τάχα ο πόνος σου μεγάλος
η ζημιά ήτανε στο ζύγι
πάντα φταίει κάποιος άλλος.

Καλά καλά ποιο είναι το κέρδος, ποια η ζημιά
ποιος να το πει δεν ξέρει
το βέβαιο ήτανε πως κάτι δεν πήγε καλά
δεν έφτασε όπου ονειρεύτηκε το χέρι.

Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε
κι οι άνθρωποι γεμάτοι είναι τώρα απαιτήσεις
αφού σήμερα δε θά 'λεγε το ίδιο το ναι
τώρα περίσσεψαν η σύνεση και η κρίση.

Άνθρωποι και ανθρωπάκια, ο Στίχος του Μανώλη Αναγνωστάκη ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που ζούμε.... μικροί ,τιποτένιοι τοσοδούλιδες πολύχρωμα στρουμφάκια

Σήμερα κάποιοι ζουν τσακίζοντας ανθρώπους και τις ζωές τους, και για αυτό τους το τίποτα είναι παγκοσμίως γνωστοί,ενώ κάποιοι άλλοι θα έπρεπε να τιμούνται για την ανθρωπιά τους, έζησαν με αξιοπρέπεια και τη συνείδησή τους καθαρή,και φαίνεται στο πρόσωπό τους..



Εις μνήμην της Irena Sendler

Πρόσφατα πέθανε μια 98χρονη κυρία που την έλεγαν Ιρένα.
Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου η Ιρένα εργαζόταν στο γκέτο της Βαρσοβίας ως ειδική υδραυλικός υπονόμων.
Είχε όμως κι έναν απώτερο σκοπό.
Όντας Γερμανίδα ΗΞΕΡΕ ποια ήταν τα σχέδια των ναζί για τους Εβραίους.
Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που είχε στην καρότσα του φορτηγού της τα μεγαλύτερα παιδιά.
Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο.
Οι φαντάροι, φυσικά, δεν ήθελαν πάρε-δώσε με το σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους/ήχους που έκαναν τα βρέφη/παιδιά!
Στο διάστημα που το έκανε αυτό, κατάφερε να φυγαδεύσει και να σώσει 2.500 παιδιά και βρέφη.

Συνελήφθη και οι ναζί τη χτύπησαν πάρα πολύ άσχημα και της έσπασαν και τα χέρια και τα πόδια.
Η Ιρένα κράτησε ένα αρχείο με τα ονόματα των παιδιών που είχε διασώσει και το φύλαξε σ΄ένα γυάλινο βάζο που έθαψε κάτω από ένα δέντρο στην αυλή της.

Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε να εντοπίσει όσους γονείς είχαν επιζήσει και επανένωσε τις οικογένειες.
Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πεθάνει στους θαλάμους αερίων. Τα παιδιά αυτών, τα βοήθησε να τακτοποιηθούν σε θετές οικογένειες ή να υιοθετηθούν.

Το 2007, η Ιρένα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Δεν επελέγη.
"Ο κόσμος δεν έγινε τώρα κακός.... πάντα ήταν".
"Το βραβείο δεν το παίρνει πάντα αυτός που το αξίζει".




Ο Πρόεδρος Ομπάμα το είχε κερδίσει ένα χρόνο πριν γίνει Πρόεδρος, για την εργασία του ως "οργανωτής κοινότητας" για το ACORΝ...
και ο Αλ Γκορ το κέρδισε το 2007, για ένα φιλμ σχετικά με την υπερθέρμανση της γης...

Διάβασα το άρθρο εδώ και τσατίστηκα, συγκινήθηκα, δεν είναι όλοι σαν την ξεκαβλοτήρα τη Μερκελ και τους όμοιούς της, αδυνατώ να το πιστέψω, όποια και αν είναι η πατρίδα τους, υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν Άνθρωποι...

Ακούμε:Archive - Fuck you.....μέχρι να ξυπνήσουν επιτέλους οι διάολοι μέσα μας