μαλακοταρίφας ,στραβάγγουρο

Πολλά τα ευτράπελα των τελευταίων ημερών,αγωνία νεύρα,και γέλιο μεχρι δακρύων..
Θα αναφερθώ σε ένα περιστατικό με ένα ταρίφα..
Ότι είμαι η χαρά του ταρίφα όταν ανεβαίνω Αθήνα δεν το συζητώ,κοντεύω να μπω σε όλα τα ταξί Αθήνας και Πειραιά,εχω γίνει φιλενάδα με όλους, καθώς εμείς οι επαρχιώτες ομιλητικοί, και ευγενικοί άνθρωποι το κουσκουσάκι μας το κάνουμε με τον οδηγό αν μας παίρνει, γιατί υπάρχουν και στραβάγγουρα που στο κούτελο γράφουν, "βούβα" ,"κιχ"...
Σε ένα τετοιο σταβάγγουρο έπεσα πρόσφατα..
Η διαδρομή Κορυδαλλός - Ρεα (πολυτελέστατο ξενοδοχείο,εεε μαιευτήριο ήθελα να πω) γινόταν 2-3 φορές την μέρα,μιλάμε για πολλά ευρα..
Την πρώτη μέρα πριν τον τοκετό και αφού τα εχω παιξει από την αγωνία μου περιμένοντας την εξέλιξη του γεγονότος μου πρότειναν να φύγω από την αίθουσα αναμονής να πάω μια βόλτα έξω,η κόρη σε καλά χέρια..


Έτσι σκέφτηκα να πω να χαλαρώσω σε ένα από τα λατρεμένα μου μαγαζιά λαδόκολλα εκεί κοντά στην Καλλιθέα,για να ξεφύγω από των άλλων την συγκίνηση, κάθε φορά που γένναγε μια κοπέλα και το ανακοίνωναν στους δικούς της δώστου να κλαίω εγώ,και αυτό γινόταν σχεδόν κάθε τέταρτο, βάλε τώρα από τις 10 το πρωί μεχρι της 6 το απόγευμα πόσες γέννες άκουσα εκτός από τη δική μας και τρελαινόμουν..
Βγαίνοντας από το Ρεα έπρεπε να πάρω το πρώτο ταξί,και το πήρα που να μην έσωνα,τη διαδρομή θα μπορούσα να την κάνω και με τα πόδια μα θα μου έβγαινε η γλώσσα με τα 10ποντα τακούνια συν ότι θα καθυστερούσα...
Μπήκα που λες στο πρώτο ταξί,φόρεσα το καλύτερο χαμόγελο αυτό της κρεστ "στη λαδόκολλα Θησέως" είπα στον ταρίφα....
Αυτός να δεις που με έκοψε ότι είμαι από πολύ μακριά, νόμιζε ότι του έκατσε ΤΟ αγώι και θα τα οικονομούσε,ελα όμως που προπέλα δεν είχε,και εγώ ακόμα στο νησί δεν είχα σκοπό να πάω..
Και αρχιζει το λακριντί,με πέρασε από σαράντα κύματα,το τι άκουσα δεν λέγετε
"την τύχη μου μέσα εσύ μου έτυχες" "είμαι εδώ 2 ώρες και μου έκατσε ελάχιστη διαδρομη" "και χθες αυτό έπαθα, πήγα σπίτι χωρίς καν το μεροκάματο","να κανουν την ελάχιστη 10 ευρω",μουρμούραγε,μουρ, μουρ, μουρ,έλεγε,ελεγε, σαν κομμένη κεφαλή σε όλη τη διαδρομή..



Τόσο χάλια δεν εχω αισθανθεί, με έκανε και ένιωσα σκατά,νόμιζα ότι φταίω για τα χάλια της χώρας,μη σου πω και της Ευρώπης ζήτησα 10 φορές συγνώμη,μεχρι που του είπα ότι αν ήταν εκεί το βράδυ θα τον έπαιρνα να με πάει Κορυδαλλό,μη σου πω ότι ήθελα να χτυπήσω μια γλυφάδα έτσι για να αισθανθεί ο μαλάκας καλύτερα..
Και πες μου τώρα εσύ αν σε πρήζει στο μπιρ μπιρ,κλαψ,σνιφ δεν θα έδινες μπουρμπουαρ; θέλησα να δώσω και τα άκουσα και από πάνω....
εεεμμμ καλα να πάθω...
Στην επιστροφή για το Ρεα έφαγα τον κόσμο να βρω αυτόν τον ταρίφα να με ξαναπάει πίσω


Ακούμε: shine - kwan