Αυτή και εγώ,δυο άγνωστες σε ένα σώμα...

Κάτσε έχουμε καιρό να τα πούμε
-Τι θες να πούμε πάλι!!

Δεν ξέρω, μίλα μου επιτέλους εσύ ,ρώτα με,ενδιαφέρσου πανάθεμα σε
-Έχεις κάτι; δεν σε βλέπω καλά;

Ναι,είναι μια από τις μέρες μου,θέλω να τρέξω να φύγω μακριά μα ποιος νοιάζεται ,ούτε εσύ η ίδια,ζεις μέσα μου,με βλέπεις,με ακούς,μα ούτε καν με ξέρεις
-Όταν σε βλέπω ετσι σε φοβάμαι,ξέρω θα σκαρφαλώσεις στο φάρο σου,θα αγναντεύεις την αγριεμένη θάλασσα, και η ματιά σου θα είναι στο κενό,τι σκατά εχεις πάλι;




Έχεις να μου προτείνεις κάτι άλλο;
-Εχω ,μα πρέπει να σου ξεκολλήσω το γαμίδι το μυαλό από θάλασσες και φάρους...εχεις μια καταπληκτική...

Σκάσεεεεεε μην αρχίσεις τα έχω,ξέρω καλά τι εχω, και τι δεν έχει από αυτά πολύς κόσμος εκεί έξω,εε και!! είμαι αχάριστη,άδικη ,αγνώμων, είμαι πολλά που δεν ξέρεις ,δεν βλέπεις,δεν θες να δεις,και φοβλαμαι,ξέρω δεν το περίμενες από μένα, αλλά ναι, φοβάμαι..

- Είσαι ηλίθια , παλουκώσου, κλείσε τα παράθυρα γιατί θα στα χώσω και θα μας ακούσει όλο το νησί,κάτσε,σκάσε και άκου με



Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ